وقتی از مکانی زیبا یا یک منظره چشم‌نواز عکاسی می‌کنید، ممکن است آن‌قدر محو زیبایی‌های طبیعی شوید که متوجه غروب خورشید و فرا رسیدن شب نشوید. ولی غروب خورشید به معنای پایان عکاسی نیست. عکاسی از منظره در شب کار سختی می باشد اما اگر نکات مهم این نوع عکاسی را بدانید ، می توانید تصاویر خارق العاده ای خلق کنید.
عکاسی از منظره در شب
بهترین لوکیشن برای عکاسی از منظره شب
متاسفانه دنیا به نیازهای ما به عنوان یک عکاس اهمیت زیادی نمی‌دهد. اینکه چه ستاره‌هایی و چه مقدار از کهکشان راه‌شیری مشخص است به اینکه در چه ماهی هستیم و موقعیت جغرافیایی شما بستگی دارد.
در کشور ما هسته‌ی کهکشان در طول شب از اواسط فروردین تا اواسط شهریور قابل دیدن است. اینکه شما چه مقدار از آن را می‌توانید ببینید و همچنین ارتفاع آن نسبت به خط افق به عرض جغرافیایی لوکیشن شما بستگی دارد. هرچقدر به استوا نزدیک‌تر باشید بهتر است. در طول زمستان شب‌ها طولانی‌تر هستند و هسته‌ی کهکشان به زیر خط افق منتقل می‌شود. به همین دلیل در کشور ما قابل دیدن نیست و فقط کشورهایی که در نیمکره جنوبی قرار دارند می‌توانند آن را ببینند.
البته وبسایت‌ها و اپلیکیشن‌های موبایل خیلی زیادی وجود دارند که موقعیت هسته‌ی کهکشان را در هر زمانی از سال محاسبه می‌کنند. با استفاده از این وبسایت‌ها می‌توانید از قبل بدانید که چه زمانی و چه مقداری از هسته‌ی کهکشان در لوکیشن مدنظر شما قابل دیدن است. شما باید به منظره هم توجه کنید. برای انتخاب یک لوکیشن مناسب باید علاوه بر ستاره‌ها یک منظره‌ی خوب هم داشته باشید.
سه پایه ، یک ابزار ضروری
شما نمی‌توانید بدون استفاده از سه پایه از مناظر شب عکاسی کنید. شما باید یک سه پایه قوی و محکم داشته باشید تا کمترین لرزشی را در تصاویر خود مشاهده نکنید. بهترین سه پایه، سه پایه‌ای است که امکان عکاسی از زوایای خیلی پائین تا زوایای خیلی بالا را به شما بدهد. این موضوع بیشترین انعطاف‌پذیری را برای کادربندی به شما می‌دهد. امکان اتصال وزنه نیز می‌تواند کمک خیلی زیادی به شما کند و بتوانید در شرایط خیلی بادی هم از سه پایه استفاده کنید.
کادربندی
کادربندی تصویر در عکاسی از منظره شب نیز درست مثل عکاسی در طول روز است. شما می‌توانید از همان قوانین ثابت استفاده کنید و یا همان قوانین را بشکنید. تنها چالش شما نوردهی منظره‌ی مقابل با استفاده از فاصله کانونی محدود است. همانطور که گفته شد، لنزهای تله فوتو خیلی لانگ مدت زمان نوردهی شما را کاهش می‌دهند.
کادربندی یک منظره‌ی خوب که در آن کهکشان راه شیری (یا ستاره قطبی) دیده شود کار خیلی سختی نیست و درست شبیه به قرار دادن خورشید در یک نقطه‌ی خاص در طول روز است. تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که منتظر زمان مناسب روز و سال باشید.
در صورتی هم که می‌خواهید از دنباله‌ی ستاره‌ها عکاسی کنید یک روش خیلی خوب این است که پلاریس را داخل کادر تصویر خود داشته باشید. در این صورت دنباله‌ی ستاره‌ها به صورت دایره‌های متحدالمرکزی که در اطراف این ستاره‌ها قرار دارند دیده می‌شود. البته رد ستاره‌ها بسته به اینکه لنز دوربین را به چه سمتی گرفته‌اید هم متفاوت خواهد بود.
