استاندارد ONVIF مخفف عبارت Open Network Interface Forum یک استاندارد نامحدود جهانی با هدف توسعه و استفاده از یک استاندارد جهانی به عنوان واسطه برای محصولات امنیتی تحت شبکه میباشد.در گذشته، هر دوربین مداربسته شبکه برای ارسال و دریافت اطلاعات از پروتکل ارتباطی مختص خود استفاده می کرد. از این رو دوربین های مداربسته با پروتکل متفاوت امکان برقراری ارتباط تحت یک نرم افزار در شبکه را نداشتند و این موضوع محدودیت های زیادی را ایجاد می کرد.
استاندارد ONVIF
برای رفع این مشکل و سهولت در نصب دوربین مداربسته تحت شبکه از برندهای مختلف، انجمن ONVIF (انجمن ارتباطات ویدئویی شبکه باز) توسط سه شرکت ایجاد شد. درواقع ONVIF یک انجمن صنعت باز برای توسعه یک استاندارد جهانی برای رابط محصولات مبتنی بر امنیت فیزیکیIP، مانند ارتباط بین سیستم‌های مدیریت تصویر و دستگاه (دوربین به عنوان مثال و نرم افزارهای تبدیل) همچنین سیستم‌های کنترل دسترسی است. درگذشته، زمانی‌که یک تولید کننده دوربین یک محصول جدید را ترخیص می‌کرد، یک پروتکل فناوری جدید برای همراهی با آن ایجاد می‌شد.
اگر تولید کننده به توسعه یکی دیگر از دوربین‌های جدید می پرداخت، پیرو آن یکی دیگر از مجموعه پروتکل‌های جدید بالاجبار ایجاد می‌شد و ادامه روند این موضوع کار را به‌مراتب پیچیده‌تر می‌ساخت. این درحالی است که ONVIF نیاز به توسعه درایورهای جداگانه برای API هر پروتکل را مرتفع، و با یکپارچه‌سازی سیستم، امکان ادغام VMSدوربین شما را با دیگر دوربین‌ها فراهم می‌کند. اصول سه‌گانه ONVIF صرف نظر از تولید کننده؛ استاندارد ارتباط باز بین دستگاه‌های شبکه ویدئویی و تمامی شرکت‌ها و سازمان‌ها، در مورد قابلیت همکاری بین محصولات شبکه ویدئویی است.
باید بدانید که در صورت نصب یک دوربین شبکه بدون امکانات ONVIF امکان اضافه کردن یک دوربین با مارکی متفاوت در همان شبکه وجود نخواهد داشت. از این رو عملکرد و هدف این انجمن از اهمیت بالایی برخوردار است.
انجمن ONVIF به طور کلی سه هدف را دنبال می کند:
- استاندارد سازی ارتباط بین تجهیزات حفاظتی شبکه
- امکان استفاده از دوربین ها در شبکه بدون توجه به مارک یا برند
- امکان دسترسی تمامی شرکت ها و تولید کنندگان به تکنولوژی ارتباطی ONVIF
سه پروفایل اصلی استاندارد ONVIF عبارت اند از:
پروفایل S
- مورد نیاز سیستم های تحت شبکه
- ایجاد جریان صدا و تصویر
- کنترل PTZ و خروجی هشدار
- تنظیمات تصویر و داده های چندگانه
پروفایل C
- مورد نیاز برای کنترل دستیابی به شبکه
- تنظیمات اطلاعات
- مدیریت هشدار و رویداد
پروفایلG
- مورد استفاده در ذخیره و بازیابی اطلاعات
- تنظیم، درخواست و کنترل ضبط برای دستگاه های منطبق
- دریافت جریاندهی صدا و متا دیتا
استاندارد ONVIF چه مواردی را پوشش می‌دهد؟
این استاندارد معمولا مشخصات ONVIF و مفاهیمی نظیر پیکربندی IP، کشف دستگاه، مدیریت دستگاه، کنترل دوربین PTZ و تحلیل های تصویری را در بر می‌گیرد.ONVIF به موازات کار پروفایل‌ها عمل می‌کند. مشخصات C برای کنترل دسترسی مبتنی بر IPاست. مشخصات G برای ذخیره سازی و بازیابی لبه است و مشخصات S برای سیستم های تصویری مبتنی بر IPتعریف شده است. در پروتکل‌های ارتباطی ONVIF، دوربین‌های HD، بولت، دام، میکرو دام و PTZ جهت برقراری ارتباط با سیستم مراکز کنترل Avigilon تماماً بر مشخصات S تکیه می‌کنند.
سازگاری صرف با ONVIF در این خصوص کفایت نمی‌کند. شما باید با پروفایل نیز سازگار باشید. درواقع اگر شما تنها با حالت ONVIF سازگار باشید؛ اما این موضوع را تضمین نمی‌کنید که قابلیت همکاری بین سایر دستگاه های ONVIFو مشتریان دیگر را نیز دارا باشید از مزایای این استاندارد بی‌بهره می‌مانید. بنابراین شما باید با مشخصات S نیز سازگار باشید. این مساله احتمال همکاری مفاهیمی مانند ویدئو، جریان‌های صوتی، پیکربندی ویدئو را با یکدیگر افزایش می‌دهد.
مبنای ONVIF ارائه خدمات وب برای رابط کاربری و تضمین قابلیت همکاری است. درگام بعد استیبل شدن با استانداردهای دیگر مانند RTP / RTSP برای جریان، تشخیص حرکت و صوت. همچنین استاندارد کدک (فشرده‌سازی) H.264 اهمیت فراوانی دارد.
مزایای ONVIF
مزیت اصلی استاندارد ONVIF، آزادی عمل برای انتخاب سخت افزار از هر سازنده ای است که با این استاندارد کار می کند. دیگر کاربر وابسته به یک راه حل و تکنولوژی اختصاصی و منحصر به فرد نیست.
استانداردسازی ارتباطات بین تجهیزات دوربین های مدار بسته تحت شبکه و امکان دسترسی تمام سازندگان به فن آوری ارتباطی ONVIF، دغدغه اصلی این صنعت را در مورد امکان عدم هم خوانی روتکل دوربین های مدار بسته از بین برده است و باعث سهولت در تعمیر، نگهداری و توسعه ی سیستم نظارت تصویری تحت شبکه شده است.
معایب ONVIF
ONVIF استاندارد جدیدی است که علاوه بر مزایای خود دارای معایبی نیز دارد. دو فاکتور مهم در انتخاب تجهیزاتی که با استاندارد ONVIF کار می کنند عبارتند از:
- کیفیت و بهره وری اجرای پروتکل ONVIF یک سازنده
- تضمین میزان کیفیت ادغام بین اجرای پروتکل ONVIF و پروتکل سازنده
ممکن است هنگام استفاده از یک نرم افزار، برخی از ویژگی ها و ارتقاسازی های دوربین مداربسته IP موجود نباشد. برای استفاده بهینه از این ویژگی ها ممکن است نیاز باشد تا نرم افزار اختصاصی خود سازندگان را به کار گرفت و یا نرم افزاری را انتخاب کرد که این ارتقاسازی را پشتیبانی کند.
استاندارد ONVIFبه طور کلی در دو نسخه اصلی طراحی شده است. نسخه ی اول دارای خصوصیات ذیل می باشد:
- پیکر بندی شبکه
- کشف دستگاه
- مدیریت دستگاه
- تنظیمات رسانه ای
- مشاهده زنده
- مدیریت رویداد
- کنترل دوربین PTZ
- تحلیلگر تصویر
- امنیت
هرچند دوربین های مداربسته تحت شبکه با استاندارد ONVIF دارای هزینه ی نسبتا بالاتری می باشند، اما مزایای زیاد اقبال مصرف کنندگان در به کارگیری آن را افزایش داده است.
مقیاس پذیری شبکه
در صورت وجود زیر ساخت شبکه، سیستم نظارت تصویری بر پایه ONVIF می تواند با شبکه آنها ادغام شود. این امر در اغلب موارد نیاز به کابل های اضافه را حذف می کند، چرا که دوربین ها مداربسته می توانند به یک تابلو/ درگاه اترنت آزادانه وارد شوند. این امر هزینه های نصب را به هنگام نیاز به اضافه کردن دوربین مداربسته دیگر کاهش می دهد. در این صورت باید تجهیزاتی را خریداری کرد که با استاندارد ONVIF سازگار است.
ارتقاسازی انتقالی
ارتقاسازی در یک سیستم بر پایه استاندارد ONVIF می تواند در مراحل مختلف انجام شود. دوربین های مداربسته آنالوگ می توانند با سیستم های نظارت تصویری دوربین مداربسته ONVIF با استفاده از یک رمزگشای منطبق بر ONVIF ادغام شوند، یا این که می توان دوربین های مداربسته آنالوگ را با دوربین های مداربسته منطبق بر ONVIF که خروجی های آنالوگ دارند جابه جا کرد و در مرحله بعد DVR را با یک NVR جایگزین کرد. اضافه کردن یک دوربین ONVIF همچون اضافه کردن یک کامپیوتر جدید، تنها نیازمند افزودن یک درگاه LAN است.
باید توجه داشته باشید که دوربین های با قابلیت ONVIF با وجود هزینه ی تا حدی بالاتر امکان بسیار مهمی را در اختیار شما قرار می دهند و آن امکان تعمیر، نگهداری و گسترش سیستم مداربسته شبکه بدون وجود دغدغه در مورد امکان همخوانی پروتکل دوربین ها از انها استفاده کنید.
