معرفی انویدیا RTX 3050

امروز می خواهیم در رابطه با انویدیا RTX 3050 صحبت کنیم. NVIDIA Corporation، شرکتی جهانی است که پردازنده‌های گرافیکی، فناوری‌های موبایل و رایانه‌های رومیزی تولید می‌کند. این شرکت در سال 1993 توسط سه دانشمند کامپیوتر آمریکایی به نام‌های جن-هسون هوانگ، کرتیس پریم و کریستوفر مالاکوفسکی تأسیس شد. NVIDIA برای توسعه مدارهای مجتمع شناخته شده است که در همه چیز از کنسول های بازی الکترونیکی گرفته تا رایانه های شخصی (PC) استفاده می شود. این شرکت تولید کننده پیشرو در واحدهای پردازش گرافیکی پیشرفته (GPU) است. دفتر مرکزی NVIDIA در سانتا کلارا، کالیفرنیا قرار دارد. اگر می خواهید بیشتر در رابطه با انویدیا RTX 3050 بدانید تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

بیشتر درباره ی انویدیا بدانید

NVIDIA با راه اندازی سری پردازنده های گرافیکی RIVA در سال 1997 به یک نیروی اصلی در صنعت بازی های رایانه ای تبدیل شد. دو سال بعد، این شرکت با عرضه پردازنده گرافیکی GeForce 256 که کیفیت گرافیکی سه بعدی عالی را ارائه می کرد، شهرت یافت. NVIDIA با سازنده برجسته کارت گرافیک 3dfx Interactive مبارزه کرد و GeForce را در برابر فناوری‌های محبوب Voodoo 3dfx Interactive قرار داد. انویدیا سرانجام پیروز شد و دارایی های باقی مانده 3dfx Interactive را در سال 2000 خریداری کرد. در همان سال، شرکت مایکروسافت NVIDIA را برای توسعه کارت های گرافیک کنسول بازی ویدئویی ایکس باکس مایکروسافت انتخاب کرد. در سال 2007، NVIDIA به دلیل رشد و موفقیت سریع خود به عنوان شرکت سال توسط مجله فوربس مورد تقدیر قرار گرفت.

علاوه بر محصولات صنعت بازی‌های رایانه‌ای، آرایه گسترده فناوری‌های محاسباتی NVIDIA شامل سری کارت‌های گرافیکی Quadro برای گرافیک حرفه‌ای، سری Tegra برای تلفن‌های همراه، سری nForce برای عملکردهای چندرسانه‌ای، و سری Tesla برای مشاغل پیشرفته است. و کامپیوترهای علمی-پژوهشی هم این ویژگی را به کار برده اند. که انویدیا RTX 3050 توانسته تحولی عظیم ایجاد کند.

گرافیک کامپیوتری

گرافیک کامپیوتری، تولید تصاویر بر روی کامپیوتر برای استفاده در هر رسانه است. تصاویری که در طراحی گرافیکی مواد چاپی استفاده می‌شوند، اغلب بر روی رایانه‌ها تولید می‌شوند، همانطور که تصاویر ثابت و متحرک که در کمیک استریپ‌ها و انیمیشن‌ها دیده می‌شوند، اغلب بر روی رایانه تولید می‌شوند. تصاویر واقعی مشاهده شده و دستکاری شده در بازی های الکترونیکی و شبیه سازی های کامپیوتری بدون قابلیت های پیشرفته گرافیک کامپیوتری مدرن نمی توانند ایجاد یا پشتیبانی شوند. گرافیک کامپیوتری همچنین برای تجسم علمی ضروری است، رشته‌ای که از تصاویر و رنگ‌ها برای مدل‌سازی پدیده‌های پیچیده مانند جریان‌های هوا و میدان‌های الکتریکی و برای مهندسی و طراحی به کمک کامپیوتر استفاده می‌کند که در آن اشیاء در برنامه‌های کامپیوتری ترسیم و تحلیل می‌شوند. حتی رابط کاربری گرافیکی مبتنی بر ویندوز، که در حال حاضر وسیله ای متداول برای تعامل با برنامه های کامپیوتری بی شمار است، محصول گرافیک کامپیوتری است. در اینجا انویدیا RTX 3050 به کمک شما می آید.

نمایش تصویر

تصاویر دارای محتوای اطلاعاتی بالایی هستند، هم از نظر تئوری اطلاعات (یعنی تعداد بیت های مورد نیاز برای نمایش تصاویر) و هم از نظر معنایی (یعنی معنایی که تصاویر می توانند به بیننده منتقل کنند). به دلیل اهمیت تصاویر در هر حوزه ای که اطلاعات پیچیده در آن نمایش داده می شود یا دستکاری می شود، و همچنین به دلیل انتظارات بالایی که مصرف کنندگان از کیفیت تصویر دارند، گرافیک کامپیوتری همیشه مطالبات زیادی را بر سخت افزار و نرم افزار کامپیوتر تحمیل کرده است. و انویدیا RTX 3050 توانسته بسیار عالی عمل کند.

در اوایل دهه 1960، سیستم‌های گرافیک کامپیوتری از گرافیک برداری برای ساختن تصاویر از بخش‌های خط مستقیم استفاده می‌کردند که برای نمایش در مانیتورهای ویدیویی کامپیوتری تخصصی ترکیب می‌شدند. گرافیک برداری در استفاده از حافظه مقرون به صرفه است، زیرا کل بخش خط به سادگی با مختصات نقاط انتهایی آن مشخص می شود. با این حال، برای تصاویر بسیار واقعی نامناسب است، زیرا اکثر تصاویر حداقل دارای لبه های منحنی هستند، و استفاده از تمام خطوط مستقیم برای ترسیم اجسام منحنی منجر به یک اثر “پله پله” قابل توجه می شود.

در اواخر دهه 1970 و 1980، گرافیک شطرنجی که از فناوری تلویزیون مشتق شده بود، رایج‌تر شد، اگرچه هنوز به رایانه‌های ایستگاه کاری گرافیکی گران قیمت محدود می‌شد. گرافیک شطرنجی تصاویر را با بیت مپ هایی که در حافظه کامپیوتر ذخیره شده و روی صفحه ای متشکل از پیکسل های ریز نمایش داده می شود، نشان می دهد. هر پیکسل با یک یا چند بیت حافظه نمایش داده می شود. یک بیت در هر پیکسل برای تصاویر سیاه و سفید کافی است، در حالی که چهار بیت در هر پیکسل یک تصویر 16 مرحله ای در مقیاس خاکستری را مشخص می کند. هشت بیت در هر پیکسل تصویری با 256 سطح رنگ را مشخص می کند. که با انویدیا RTX 3050 نیز می توانید این کار را انجام دهید.

به اصطلاح “رنگ واقعی” به 24 بیت در هر پیکسل نیاز دارد (بیش از 16 میلیون رنگ را مشخص می کند). در آن وضوح یا عمق بیت، یک تصویر تمام صفحه به چندین مگابایت (میلیون ها بایت؛ 8 بیت = 1 بایت) حافظه نیاز دارد. از دهه 1990، گرافیک شطرنجی در همه جا رایج شده است. رایانه‌های شخصی در حال حاضر معمولاً به حافظه ویدیویی اختصاصی برای نگهداری نقشه‌های بیتی با وضوح بالا مجهز شده‌اند. که انویدیا RTX 3050  هم مجهز به انجام این ایده است.

اگرچه بیت مپ ها برای نمایش استفاده می شوند، اما برای اکثر کارهای محاسباتی که نیاز به نمایش سه بعدی از اشیاء تشکیل دهنده تصویر دارند، مناسب نیستند. یکی از معیارهای استاندارد برای ارائه مدل های کامپیوتری به تصاویر گرافیکی، قوری یوتا است که در دانشگاه یوتا در سال 1975 ایجاد شد. قوری یوتا که به صورت اسکلتی به عنوان یک تصویر قاب سیمی نشان داده می شود، از چند ضلعی های کوچک تشکیل شده است.

سخن پایانی

امروز در این مقاله سعی کردیم شما را با انویدیا RTX 3050 آشنا کنیم. با این حال، حتی با وجود صدها چند ضلعی، تصویر صاف نیست. منحنی های Bezier، که مزیت بیشتری در نیاز به حافظه رایانه کمتر دارند، می توانند نمایش های نرم تری ارائه دهند. منحنی های Bezier با معادلات مکعبی توصیف می شوند. یک منحنی مکعبی با چهار نقطه یا معادل آن با دو نقطه و شیب منحنی در آن نقاط تعیین می شود.