شما با تصایر پرسپکتیو میتوانید ذهن بیننده و مخاطب خود را در مسیر مورد نظر خود هدایت کنید و حس عمق و مسافت را در وی القا و ایجاد کنید؛ هرچه پرسپکتیو شما خلاقانه تر باشد حس ارتباط گیری در مخاطب بیشتر صورت میگیرد. در این بخش با ما همراه باشید تا انواع پرسپکتیو در عکاسی و نحوه استفاده از آنها را یاد بگیرید.
انواع پرسپکتیو در عکاسی
پرسپکتیو خطی
یکی از بهترین روش‌ها برای ایجاد عمق در تصویر و بنابراین انتقال حس سه‌بعدی استفاده از پرسپکتیو خطی است. غالبا دو نوع پرسپکتیو خطی وجود دارد:
- پرسپکتیو تک نقطه‌ای
- پرسپکتیو دونقطه‌ای
پرسپکتیو تک نقطه‌ای
جاده‌ای صاف و طولانی را در نظر بگیرید که در فاصله‌ای دور به یک نقطه‌ی تلاقی می‌رسد. به این پرسپکتیو، خطی تک نقطه‌ای گفته می‌شود. به بیان دیگر در این پرسپکتیو تنها یک نقطه‌ی تلاقی وجود دارد. پرسپکتیو تک نقطه‌ای به ایجاد عمق کمک می‌کند و هرچه خطوط موازی به یکدیگر نزدیک‌تر شوند فاصله‌ی دورتری را نشان می‌دهند.
پرسپکتیو دونقطه‌ای
در پرسپکتیو دونقطه‌ای، دو نقطه‌ی تلاقی وجود دارد که خطوط در فاصله‌ای دور به این دو نقطه ختم می‌شوند. نمونه‌ی ایده‌آل این نوع پرسپکتیو گوشه‌ی یک ساختمان است با قرار دادن سوژه در محل تلاقی دو دیوار، میتوانید ترکیب‌بندی جذابی را ایجاد کنید؛ زیرا در درجه‌ی اول دو وجه دیوار در فاصله‌ای دور ناپدید می‌شوند و با ایجاد دو نقطه‌ی تلاقی، عمق را افزایش می‌دهند و در درجه‌ی دوم با خطوط راهنما بیشتر بر سوژه تأکید می‌شود.
پرسپکتیو مقیاس کاهشی
وقتی فاصله‌ی عکاس با مجموعه‌ای از سوژه‌ها افزایش پیدا می‌کند، پرسپکتیو مقیاسی کاهشی به وجود می‌آید. برای مثال جنگلی را در حاشیه‌ی کوهستان در نظر بگیرید که تا فاصله‌ای دوردست توسعه یافته است. اولین سطر درختان جنگل بزرگ‌تر به نظر می‌رسند؛ اما درخت‌های سطرهای پشتی به‌تدریج کوچک‌تر می‌شوند.
در یک تصویر اجسام بزرگ‌تر در فاصله‌ی نزدیک‌تری نسبت به دوربین قرار دارند. حتی برخی اجسام نزدیک می‌توانند هم‌اندازه با اجسام بزرگ‌تری باشند که در فاصله‌ی دوردست قرار گرفته‌اند. با ثبت این نوع پرسپکتیو میتوانید به‌خوبی عمق را به مخاطب منتقل کنید.
پرسپکتیو تحمیل‌شده
پرسپکتیو تحمیل‌شده جنبه‌ی سرگرمی زیادی دارد. مسافر‌هایی که به بازدید برج پیزا می‌روند، معمولا با این نوع پرسپکتیو زیاد بازی می‌کنند؛ مثلاً شخصی وانمود می‌کند برج کج پیزا را نگه داشته است و از سقوط آن جلوگیری می‌کند. یا شخصی ماه را در دستانش گرفته است.
با تنظیم دقیق سوژه نسبت به دوربین و قرار دادن سوژه در فوکوس به ترکیب‌بندی جذابی می‌رسید. همین کار را میتوانید به‌صورت معکوس با اشیای کوچک‌تر انجام دهید. برای مثال میتوانید یک ماشین اسباب‌بازی را در فاصله‌ی نزدیکی از دوربین و شخصی را پشت آن قرار بدهید. به این صورت خودرو مانند یک خودرو در ابعاد واقعی به نظر می‌رسد. سعی کنید از گشودگی دیافراگم کم برای این نوع پرسپکتیو استفاده کنید. به این صورت میتوانید وضوح سوژه را افزایش بدهید. در صورت نیاز از تکنیک انباشته‌سازی فوکوس استفاده کنید.
پرسپکتیو همپوشا
اشیای جلوی منظره می‌توانند بخشی از اشیای دوردست را مسدود کنند یا با آن دارای همپوشانی باشند؛ بنابراین هنگام استفاده از پرسپکتیو همپوشا، جسم دوبعدی حالتی سه‌بعدی به خود میگیرد و حس عمق بیشتری به بیننده القا می‌کند.
پرسپکتیو جوی یا هوایی
هرچه فاصله‌ی بین سوژه و دوربین بیشتر باشد تشخیص سوژه دشوارتر است؛ زیرا شرایط جوی باعث اضافه شدن غبار و رطوبت به عکس می‌شوند. برای رسیدن به چشم‌اندازی مبهم از فاصله‌ای دور می‌توان از این نوع پرسپکتیو استفاده کرد. برای مثال وقتی سلسله کوه‌هایی را در یک تصویر از فاصله‌ای دور می‌بینید؛ حسی سه‌بعدی منتقل می‌کند.
