غذا ها خوشمزه و همچنین انتخابی خوب برای ثبت یک عکس هستند، اما با این وجود همیشه آسان‌ترین موضوع برای عکاسی به حساب نمی‌آیند. نور یکی از اصلی ترین المانها در این نوع عکاسی بشمار می رود. در این بخش می خواهیم روش های نورپردازی در عکاسی از غذا را به شما عزیزان آموزش دهیم.
روش های نورپردازی در عکاسی از غذا
ابتدا نیاز است تا آزمایشی را انجام دهید. برای این آزمایش، دوربین در قسمت سمت چپ استودیو، در یک نقطه‌ی ثابت قرار داده شده‌است. برای نوردهی از Broncolor pulso 4 و یک سافت باکس بزرگ استفاده می‌کنم. این تنظیمات کاملاً همان تنظیماتی است که برای عکس‌های تجاری که از غذاها می گیرم، استفاده می‌کنم.
دلیل اینکه به دنبال modifier مستطیلی (سافت‌باکس) می‌روم این است که هم از انعکاسهای اضافی جلوگیری می‌شود و هم شرایط نور تا جایی که امکان دارد طبیعی به نظر خواهد آمد. از آن جایی که اغلب ما احتمالاً شام خود را در کنار یک پنجره‌ی بزرگ می‌خوریم، بنابراین انتظار داریم که نورهای روی گوجه‌ها به شکل مستطیلی باشند و انتظار نداریم که این نورها به صورت هشت ضلعی یا دایره‌ای باشند.
در این حالت اگر از یک سافت‌باکس دایره‌ای استفاده کنید نورهای موجود بر روی غذا مصنوعی به نظر خواهند آمد، مگر اینکه سالاد خود را در یک فانوس دریایی با پنجره‌های پُر از سوراخ ریز میل کنید. بنابراین، بهترین نوع اصلاح کننده برای این نوع از شرایط نوری یک منبع نور غیرمستقیم مستطیلی شکل است. در ادامه هشت راه مختلف که می توان تنها با یک منبع نور، نور ملایمی ایجاد کرد را شرح می دهم.
نوردهی به چپ
این احتمالاً معروف‌ترین روش نوردهی است. از آنجایی که اکثر ما از چپ به راست (زبان‌های لاتین) می‌خوانیم، باعث می‌شود که ثبت تصویر طبیعی‌تر احساس شود. این حالت اثر نور طبیعی پنجره را ایجاد می‌کند و احتمالاً مناسب ترین راه برای ایجاد عکس غذاهای دلپذیرتر می‌شود.
نوردهی به راست
مشابه با نوردهی به چپ، این نوع نوردهی تصاویری با نور ملایم و زیبا که دارای توزیع نور مناسبی هستند را ایجاد می‌کند. با این حال، این نحوه‌ی نوردهی کاملاً متضاد با روش قبلی است. این روش یک احساس عدم تعادل و کمی ناامیدی را در بیننده ایجاد می‌کند. این روش همچنان برای مواردی که تنها گزینه است به خوبی قابل استفاده‌است.
45 درجه به چپ (از جلو)
این نوع نوردهی‌ای است که من برای وعده‌ی ناهار استفاده می‌کنم. خورشید در بالای آسمان است و درخشش نور آن از پنجره وارد می‌شود. من اغلب سوپاپ‌های میانی را (از سافت باکس) جدا می‌کنم تا نور بیشتری که به صورت مستقیم از پنجره می‌تابد را ایجاد کنم. نوردهی از سمت چپ جریان نور را برای شخصی که عکس را می‌بیند طبیعی جلوه می‌دهد اما امکان ایجاد سایه‌های کوچکتر و دید پانچی‌تر را فراهم می‌کند.
45 درجه به راست (از جلو) :
این روش نیز کیفیت نوری مشابه با حالت قبل را ایجاد می‌کند، اما کمی سهولت دید را کاهش می‌دهد. به شخصه می‌گویم که این نوع نورپردازی دارای دید بهتری نسبت به نوری که به صورت مستقیم از راست بتابد، است. اما هنوز به میزان کمی برای اغلب عکاسی‌های تجاری از غذا ملموس می‌باشد.
نوردهی از پشت (45 درجه)
اگر از اشیاء شفاف عکاسی می‌کنید، این می تواند واقعاً عالی باشد. اگر نه، قرار دادن یک رفلکتور در نزدیک لنز دوربین اقدام مناسبی خواهد بود. نوردهی از عقب یک دید عبوس را ایجاد می‌کند که ممکن است در مواردی تاثیر گذار باشد. این روش برای تمام غذاها مناسب نمی‌باشد، اما ممکن است برای رسانه‌های اجتماعی امروزی قابل قبول باشد. چند سال قبل من از این حالت برای ایجاد حالتی که یک فرد پشت به دریا و در تابش نور خورشید غذا می‌خورد، استفاده می‌کردم.
