امروز می خواهیم شما را با هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران صحبت کنیم. هوش مصنوعی (AI) هوشی است که توسط ماشین‌ها نشان داده می‌شود، برخلاف هوش طبیعی که توسط حیوانات از جمله انسان نمایش داده می‌شود. کتاب‌های درسی پیشرو هوش مصنوعی این رشته را مطالعه «عوامل هوشمند» تعریف می‌کنند: هر سیستمی که محیط خود را درک می‌کند و اقداماتی را انجام می‌دهد که شانس خود را برای دستیابی به اهدافش به حداکثر می‌رساند. اگر می خواهید بیشتر با هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران آشنا شوید، تا انتهای متن با ما همراه باشید.
هوش مصنوعی از کجا آمده است؟
برخی از حساب‌های رایج از اصطلاح «هوش مصنوعی» برای توصیف ماشین‌هایی استفاده می‌کنند که کارکردهای “شناختی” را تقلید کنید که انسان با ذهن انسان مرتبط است، مانند “یادگیری” و “حل مشکل”، اما این تعریف توسط محققان بزرگ هوش مصنوعی رد شده است.
برنامه های کاربردی هوش مصنوعی شامل موتورهای جستجوی وب پیشرفته (مثلاً گوگل)، سیستم های توصیه (استفاده شده توسط یوتیوب، آمازون و نتفلیکس)، درک گفتار انسان (مانند سیری و الکسا)، اتومبیل های خودران (مثلاً تسلا)، تصمیم گیری خودکار است. و رقابت در بالاترین سطح در سیستم‌های بازی استراتژیک (مانند شطرنج و گو). به عنوان اثر هوش مصنوعی. به عنوان مثال، تشخیص کاراکتر نوری اغلب از چیزهایی که به عنوان هوش مصنوعی در نظر گرفته می‌شوند مستثنی می‌شود، که تبدیل به یک فناوری معمول شده است.
هوش مصنوعی به‌عنوان یک رشته دانشگاهی در سال 1956 تأسیس شد و در سال‌های پس از آن موج‌های خوش‌بینی متعددی را تجربه کرده است، و به دنبال آن ناامیدی و از دست دادن بودجه (معروف به “زمستان هوش مصنوعی”)، به دنبال رویکردهای جدید، موفقیت و تمدید بودجه. تحقیقات هوش مصنوعی از زمان تأسیس خود، بسیاری از رویکردهای مختلف، از جمله شبیه سازی مغز، مدل سازی حل مسئله انسان، منطق رسمی، پایگاه داده های بزرگ دانش و تقلید از رفتار حیوانات را امتحان کرده و کنار گذاشته است. هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران رو به پیشرفت بوده است.
آیا هوش مصنوعی یک رشته دانشگاهی است؟
هوش مصنوعی به‌عنوان یک رشته دانشگاهی در سال 1956 تأسیس شد و در سال‌های پس از آن موج‌های خوش‌بینی متعددی را تجربه کرده است، و به دنبال آن ناامیدی و از دست دادن بودجه (معروف به “زمستان هوش مصنوعی”)، به دنبال رویکردهای جدید، موفقیت و تمدید بودجه. تحقیقات هوش مصنوعی از زمان تأسیس خود، بسیاری از رویکردهای مختلف، از جمله شبیه سازی مغز، مدل سازی حل مسئله انسان، منطق رسمی، پایگاه داده های بزرگ دانش و تقلید از رفتار حیوانات را امتحان کرده و کنار گذاشته است. هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران بسیار جالب است.
در دهه های اول قرن بیست و یکم، یادگیری ماشینی آماری بسیار ریاضی بر این حوزه مسلط شده است، و این تکنیک بسیار موفق بوده و به حل بسیاری از مسائل چالش برانگیز در سراسر صنعت و دانشگاه کمک کرده است.
زیر زمینه های مختلف تحقیقات هوش مصنوعی حول اهداف خاص و استفاده از ابزارهای خاص متمرکز است. اهداف سنتی تحقیقات هوش مصنوعی شامل استدلال، بازنمایی دانش، برنامه ریزی، یادگیری، پردازش زبان طبیعی، ادراک، و توانایی حرکت و دستکاری اشیا است.
آیا هوش مصنوعی دارای طیف گسترده ای است؟
برای حل این مشکلات، محققان هوش مصنوعی طیف گسترده‌ای از تکنیک‌های حل مسئله از جمله جستجو و بهینه‌سازی ریاضی، منطق رسمی، شبکه‌های عصبی مصنوعی و روش‌های مبتنی بر آمار، احتمال و اقتصاد را تطبیق داده و ادغام کرده‌اند. هوش مصنوعی همچنین از علوم کامپیوتر، روانشناسی، زبان شناسی، فلسفه و بسیاری از زمینه های دیگر استفاده می کند. هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران بسیار شگفت انگیز است.
این رشته بر این فرض پایه گذاری شد که هوش انسان را می توان آنقدر دقیق توصیف کرد که می توان ماشینی ساخت تا آن را شبیه سازی کند. . این مسائل از دوران باستان توسط اسطوره، داستان و فلسفه مورد بررسی قرار گرفته است. داستان های علمی تخیلی و آینده پژوهی همچنین پیشنهاد کرده اند که با پتانسیل و قدرت عظیم خود، هوش مصنوعی ممکن است به یک خطر وجودی برای بشریت تبدیل شود.
هوش مصنوعی یا AI به فناوری‌های نرم‌افزاری اطلاق می‌شود که یک ربات یا کامپیوتر را وادار می‌کند مانند یک انسان عمل کند و فکر کند. برخی از مهندسان نرم افزار می گویند که این هوش مصنوعی تنها در صورتی است که به خوبی یا بهتر از انسان عمل کند. در این زمینه، وقتی از عملکرد صحبت می کنیم، منظور دقت، سرعت و ظرفیت محاسباتی انسان است.
نظریه هوش مصنوعی چیست؟
هوش مصنوعی یک نظریه و توسعه سیستم های کامپیوتری است که می تواند وظایفی را انجام دهد که معمولاً به هوش انسانی نیاز دارد. به عنوان مثال، تشخیص گفتار، تصمیم گیری، ادراک بصری از ویژگی های هوش انسانی هستند که هوش مصنوعی ممکن است از آن برخوردار باشد. ترجمه بین زبان ها یکی دیگر از ویژگی های آن است.
انسان ها می توانند «همانطور که پیش می رویم یاد بگیرند.» به عبارت دیگر، از تجربه بیاموزند. ماشین های دارای هوش مصنوعی نیز می توانند این کار را انجام دهند. ما آن را یادگیری ماشینی می نامیم. شبکه عصبی نمونه ای از یادگیری ماشینی است. هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران بسیار گسترده شده است.
TechTerms تعریف زیر را از این اصطلاح دارد: «هوش مصنوعی یا هوش مصنوعی توانایی یک رایانه برای عمل کردن مانند یک انسان است. این برنامه کاربردی متعددی از جمله شبیه سازی نرم افزاری و روباتیک دارد. با این حال، هوش مصنوعی بیشتر در بازی‌های ویدیویی استفاده می‌شود، جایی که رایانه به‌عنوان یک بازیکن دیگر ساخته شده است.»
سخن پایانی
در این متن سعی کردیم شما را با هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در ایران آشنا کنیم. جان مک کارتی (1927-2011)، دانشمند کامپیوتر و دانشمند آمریکایی، اصطلاح “هوش مصنوعی” را ابداع کرد. در واقع، او یکی از بنیانگذاران رشته هوش مصنوعی بود. مک کارتی جایزه تورینگ را برای مشارکت در موضوع هوش مصنوعی دریافت کرد. او همچنین جایزه کیوتو و مدال ملی علم ایالات متحده را دریافت کرد. می‌توان گفت که ماشین‌هایی به سادگی ترموستات‌ها دارای باورهایی هستند و به نظر می‌رسد که داشتن باورها یکی از ویژگی‌های اکثر ماشین‌هایی است که قادر به حل مسئله هستند.
