امروز سعی داریم شما را با مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx آشنا کنیم. تا اواخر سال 1999، اینتل بازار پردازنده های دسکتاپ را تا حد زیادی برای خودش در اختیار داشت. سیستم‌های رقیب ناسازگاری مانند Apple Mac، مبتنی بر پردازنده‌های موتورولا، IBM و سایرین وجود داشت، اما این سیستم‌ها در تعداد نسبتاً کمی فروخته می‌شدند. برخی از شرکت‌ها، از جمله Cyrix، IDT، Harris، و خود AMD، پردازنده‌های سازگار با اینتل را ساختند، اما اینها همیشه یک قدم از پردازنده‌های پرچمدار اینتل عقب‌تر بودند. اگر می خواهید بیشتر با مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx آشنا شوید، تا انتهای متن با ما همراه باشید.
این پردازنده چه ویژگی هایی دارد؟
زمانی که مقلدین شروع به تولید پردازنده های پیشرفته سازگار با 386 کردند، اینتل قبلاً ارسال 486 و غیره را آغاز کرده بود. هر بار که Cyrix، AMD و سایرین یک پله بالا می‌رفتند، اینتل برمی‌گشت و پردازنده‌های نسل بعدی را عرضه می‌کرد. در نتیجه، پردازنده‌های شرکت‌های دیگر با قیمت‌های پایین فروخته می‌شوند و تا حد زیادی در سیستم‌های ارزان قیمت استفاده می‌شوند. هیچ کس نمی تواند با اینتل در بازار اصلی خود رقابت کند.
همه اینها در اواخر سال 1999، زمانی که AMD شروع به ارسال پردازنده ای به نام Athlon کرد، به طرز چشمگیری تغییر کرد. Athlon فقط با بهترین پردازنده های اینتل مطابقت نداشت. این سریعتر از بهترین پردازنده ای بود که اینتل می توانست تولید کند و از بسیاری جهات پردازنده پیچیده تری بود. اینتل درگیر جنگ بود و تا به امروز هم همینطور است. مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx را از ما بخواهید.
اگر لحظه‌ای وقت گذاشتید و از میزان پردازنده‌ای که امروزه می‌توانید با این پول کم دریافت کنید، قدردانی کنید، از AMD تشکر کنید. بدون AMD، همه ما همچنان از پردازنده های نسل ششم اینتل با فرکانس 500 مگاهرتز یا بیشتر استفاده می کنیم. یک پردازنده سطح پایه اینتل 200 یا 250 دلار قیمت دارد و یک پردازنده پیشرفته (که ممکن است با فرکانس 750 مگاهرتز کار کند) احتمالاً 1000 دلار یا بیشتر قیمت خواهد داشت.
حضور AMD به چه معناست؟
حضور AMD به عنوان یک رقیب شایسته به این معنی بود که اینتل دیگر نمی تواند بازی عرضه پردازنده های سریعتر را به صورت dribs و drabs با قیمت های بسیار بالا انجام دهد. در عوض، آنها مجبور بودند با ارسال پردازنده‌های سریعتر با قیمت‌های پایین‌تر، برای جان خود بجنگند. همه ما باید از AMD تشکر کنیم و اینتل نیز باید از AMD تشکر کند. اگرچه ما مطمئن هستیم که اینتل آرزو می کند AMD فقط ناپدید شود (و بالعکس)، واقعیت این است که رقابت باعث شده است که اینتل و AMD شرکت های بهتری داشته باشند، و همچنین مزایای آشکاری را برای ما، کاربران، فراهم کرده است.
AMD Athlon که در ابتدا با کد K7 شناخته می شد و در آگوست 1999 عرضه شد، اولین پردازنده سازگار با اینتل از هر سازنده ای بود که می توانست با پردازنده های جریان اصلی اینتل در آن زمان رقابت کند. پردازنده‌های نسل اول Athlon از بسیاری جهات، از جمله (برای اولین بار) عملکرد ممیز شناور، با پردازنده‌های کاتمای هسته‌ای Pentium III مطابقت داشتند یا از آنها فراتر رفتند. مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx بسیار خاص است.
پردازنده ی نسل ششم
اگرچه AMD Athlon را به عنوان اولین پردازنده نسل هفتم معرفی کرد، اما ما K7 Athlon را اساساً یک پردازنده نسل ششم پیشرفته می‌دانیم. Athlon در تئوری دارای چندین مزیت نسبت به معماری قدیمی نسل ششم اینتل است، از جمله توانایی انجام 9 عملیات در هر چرخه ساعت (در مقابل 5 برای Pentium III).
پذیرش اولیه Athlon با مشکل مواجه شد زیرا تنها چیپست موجود AMD-750 بود که در ابتدا به‌عنوان نمایشگر فناوری در نظر گرفته شده بود تا چیپست تولیدی. چیپست VIA KX133 که در ابتدا قرار بود همزمان با Athlon عرضه شود، با تاخیر قابل توجهی مواجه شد و مادربردهای مبتنی بر KX133 تنها در سه ماهه دوم/2000 عرضه شدند.
بسیاری از تولیدکنندگان مادربرد معرفی مادربردهای Athlon را به تاخیر انداختند و اولین محصولات آنها در مقایسه با مادربردهای ظریف موجود برای Pentium III خام بود. علاوه بر کیفیت، پایداری، سازگاری، عملکرد و ویژگی‌های بی‌تفاوت، مادربردهای نسل اول آتلون در مقایسه با مدل‌های قابل مقایسه Pentium III در کمبود و نسبتاً گران بودند. علاوه بر این، مادربردهای مبتنی بر KX133 مشکلات خاص خود را دارند، از جمله ناتوانی آنها در پشتیبانی از Slot A Thunderbird-core Athlons. AMD به زودی روشن کرد که اسلات A یک راه حل موقت است و آنها به سرعت به سوکت A منتقل خواهند شد، بنابراین سازندگان تلاش کمی برای بهبود مادربردهای Slot A یتیم انجام دادند. مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx بسیار منحصر به فرد هستند.
حافظه نهان این پردازنده ها چگونه است؟
مانند Deschutes-core Pentium II و Katmai-core Pentium III، K7 Athlons از حافظه نهان L2 استفاده می کرد که با سرعت نیمی از CPU کار می کرد. برخلاف Coppermine Pentium III، که از حافظه نهان L2 با سرعت کامل CPU استفاده می‌کند، Athlon از تراشه‌های کش L2 مجزا استفاده می‌کند که AMD باید آنها را از اشخاص ثالث خریداری کند. در مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx حافظه نهان مشاهده می شود.
معماری Athlon اجازه می دهد تا حافظه نهان L2 را با هر چیزی از کسری کوچک از سرعت CPU تا سرعت کامل CPU اجرا کنید. AMD از این مزیت استفاده کرده است زیرا نسخه‌های سریع‌تری از Athlon را با کاهش سرعت حافظه نهان L2 نسبت به سرعت پردازنده معرفی کرده است و به آنها اجازه می‌دهد از تراشه‌های کش L2 ارزان‌تر استفاده کنند.
سخن پایانی
در این متن سعی کردیم شما را با مشخصات پردازنده های threadripper pro 5000wx آشنا کنیم. پردازنده های Athlon تشنه انرژی هستند و برخی از مدل های 0.25μ نزدیک به 60 وات مصرف می کنند. در مقایسه، پردازنده های معمولی اینتل از نصف تا یک سوم این مقدار استفاده می کنند. مصرف برق بالا و تولید گرمای ناشی از آن پیامدهای زیادی دارد، از جمله نیاز به بهبود خنک‌کننده سیستم و منابع تغذیه بزرگ‌تر. در واقع، برای Athlon، AMD گام بی سابقه ای را برای تایید منابع تغذیه برای استفاده با پردازنده خود برداشت. ممنون از توجه شما دوستان عزیز به این مطلب.
