قوانین و مقررات نصب دوربین مداربسته؛ راهنمای جامع حقوقی و کیفری (1404)

قوانین و مقررات نصب دوربین مداربسته؛ راهنمای جامع حقوقی و کیفری

مقدمه: مرز باریک امنیت و حریم خصوصی

امروزه با افزایش نیاز به امنیت در جوامع شهری، استفاده از دوربین‌های مداربسته (CCTV) به یکی از ارکان اصلی تأمین امنیت در اماکن مسکونی، تجاری و اداری تبدیل شده است. دوربین‌ها دیگر تنها ابزاری برای “دیدن” نیستند؛ آن‌ها چشمان بیداری هستند که در پیشگیری از سرقت، حل اختلافات و نظارت بر فرآیندها نقشی حیاتی ایفا می‌کنند. اما آیا می‌توان در هر مکانی و با هر شرایطی اقدام به نصب دوربین کرد؟

پاسخ قطعاً منفی است. نصب سیستم‌های نظارت تصویری تیغی دو لبه است؛ از یک سو امنیت را به ارمغان می‌آورد و از سوی دیگر می‌تواند بزرگترین تهدید برای حریم خصوصی افراد باشد. قانون‌گذار با درک این حساسیت، خط قرمزهای مشخصی را تعیین کرده است. عدم آگاهی از این قوانین، نه تنها می‌تواند منجر به بی‌اعتبار شدن تصاویر ضبط شده در دادگاه شود، بلکه می‌تواند نصاب یا مالک دوربین را با مجازات‌های سنگین کیفری (از جریمه نقدی تا حبس) روبرو کند.

در این مقاله جامع، ما تمام زوایای پنهان و آشکار قوانین و مقررات استفاده از دوربین مداربسته را بررسی می‌کنیم تا شما بتوانید ضمن تأمین امنیت، از هرگونه چالش حقوقی در امان بمانید.

قوانین کلی نصب و استفاده از دوربین مداربسته

پیش از اینکه وارد جزئیات نصب دوربین در مکان‌های خاص شویم، باید با اصول پایه‌ای که بر تمام سیستم‌های نظارت تصویری حاکم است آشنا شویم. این قوانین برگرفته از قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی و دستورالعمل‌های پلیس فتا و اداره اماکن است.

الف) اصل احترام به حریم خصوصی

مهم‌ترین اصل در نصب دوربین، عدم تجاوز به حریم خصوصی افراد است. طبق قانون، هیچکس حق ندارد بدون اطلاع و رضایت افراد، از حریم کاملاً شخصی آن‌ها (مکان‌هایی که انتظار دیده شدن ندارند) فیلم‌برداری کند. هرگونه نظارتی که کرامت انسانی را زیر سوال ببرد، غیرقانونی است.

ب) ممنوعیت مطلق ضبط صدا (شنود)

بسیاری از کاربران تصور می‌کنند فعال کردن میکروفون دوربین‌های مداربسته مجاز است. باید بدانید که ضبط صدا بدون اطلاع افراد مصداق بارز “شنود” است. طبق اصل ۲۵ قانون اساسی و مواد قانون مجازات اسلامی، استراق سمع و ضبط مکالمات افراد بدون حکم قضایی جرم محسوب می‌شود و مجازات سنگینی دارد. دوربین‌ها اصولاً باید برای نظارت تصویری استفاده شوند، نه شنیداری.

ج) لزوم اطلاع‌رسانی شفاف (تابلو هشدار)

نصب دوربین نباید مخفیانه باشد (مگر با حکم خاص امنیتی). شما موظف هستید با نصب تابلوهای هشداردهنده با مضمون‌هایی مانند «این مکان مجهز به دوربین مداربسته است»، به مراجعین و عابرین اطلاع دهید که رفتار آن‌ها در حال ضبط شدن است. این تابلو باید در ورودی محل و در زاویه دید مناسب نصب شود.

د) امنیت داده‌ها و تصاویر

مالکان سیستم‌های نظارت تصویری، مسئول مستقیم حفظ اطلاعات ضبط شده هستند.

• دسترسی محدود: تصاویر نباید در دسترس عموم یا افراد غیرمسئول قرار گیرد.
• جلوگیری از هک: استفاده از رمزهای عبور قوی و فایروال‌ها برای جلوگیری از نفوذ هکرها به سیستم‌های متصل به اینترنت الزامی است.
• انتشار تصاویر: انتشار تصاویر خصوصی افراد در فضای مجازی (اینستاگرام، تلگرام و…) جرم رایانه‌ای محسوب شده و پلیس فتا با آن برخورد قاطع می‌کند.

نکته حقوقی مهم: اگر تصویری از وقوع یک جرم توسط دوربین شما ضبط شد، شما حق انتشار آن را در شبکه‌های اجتماعی برای “شناسایی دزد” ندارید! این کار جرم است. شما تنها باید تصاویر را به مراجع قضایی و انتظامی تحویل دهید.

بررسی قوانین و مقررات نصب دوربین مداربسته در پایاتل

جدول قوانین و مقررات نصب دوربین مداربسته

در ادامه به هر یک از این امکان خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید.

قوانین نصب دوربین مداربسته در مکان‌های عمومی

فضاهای عمومی به مکان‌هایی اطلاق می‌شود که تردد برای عموم آزاد است (مانند خیابان‌ها، پارک‌ها، مراکز خرید و…). اگرچه سطح انتظار حریم خصوصی در این مکان‌ها نسبت به خانه کمتر است، اما همچنان قوانین سفت و سختی وجود دارد.

تابلوهای هشدار؛ اولین خط دفاعی قانونی

در اماکن عمومی، نصب تابلو فقط یک توصیه نیست، بلکه یک الزام قانونی است. اگر در یک مرکز خرید یا خیابان دوربینی نصب شود و تابلوی هشدار وجود نداشته باشد، هر شخصی که تصویرش ضبط شده می‌تواند مدعی نقض حریم خصوصی شود.

ممنوعیت زوم روی چهره و حریم‌های خاص

دوربین‌های نصب شده در اماکن عمومی (مثلاً دوربین جلوی درب مغازه که پیاده‌رو را می‌گیرد) نباید به گونه‌ای تنظیم شوند که:

1. بر روی چهره افراد خاصی که در حال عبور هستند زوم کنند (مگر سیستم‌های تشخیص چهره امنیتی با مجوز).
2. به داخل پنجره خانه‌ها یا حریم خصوصی ساختمان‌های مجاور دید داشته باشند.
3. زاویه دید دوربین باید متناسب با هدف امنیتی باشد؛ نه بیشتر.

مناطق ممنوعه در اماکن عمومی

حتی در یک ساختمان عمومی، نقاطی وجود دارد که نصب دوربین در آن‌ها جرم است:

• سرویس‌های بهداشتی و حمام‌ها: نصب دوربین در توالت‌ها تحت هر عنوانی ممنوع است.
• رختکن‌ها و اتاق‌های پرو: در فروشگاه‌های لباس یا باشگاه‌های ورزشی، نصب دوربین در رختکن تجاوز آشکار به حریم خصوصی است.
• اتاق‌های معاینه پزشک: در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها، فیلم‌برداری از لحظه معاینه بیمار ممنوع است.

مسئولیت حقوقی نهادها

شهرداری‌ها، نیروی انتظامی و سازمان‌های ترافیکی که اقدام به نصب دوربین‌های کنترل ترافیک یا امنیتی می‌کنند، متولی حفظ این داده‌ها هستند. درز کردن فیلم‌های دوربین‌های ترافیکی یا شهری به فضای مجازی، می‌تواند پیگرد قانونی برای اپراتورها و سازمان مربوطه داشته باشد.

قوانین نصب دوربین مداربسته در ساختمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی

زندگی در آپارتمان‌ها تابع “قانون تملک آپارتمان‌ها” و عرف‌های حقوقی خاصی است. یکی از پرتکرارترین سوالات ساکنین این است که: “آیا مدیر ساختمان یا همسایه می‌تواند بدون اجازه من دوربین نصب کند؟” پاسخ به این سوال نیازمند تفکیک “مشاعات” از “حریم خصوصی” است.

الف) نصب دوربین در مشاعات (فضاهای مشترک)

مشاعات شامل راه پله‌ها، لابی، پارکینگ، حیاط، پشت‌بام و راهروهاست.

• تصمیم جمعی: طبق قانون، نصب دوربین در مشاعات نیازمند تایید مجمع عمومی ساختمان است. اگر اکثریت ساکنین (بر اساس متراژ مالکیت یا تعداد نفرات طبق اساسنامه ساختمان) با نصب دوربین برای ارتقای امنیت موافقت کنند، اقلیت مخالف باید به نظر جمع تمکین کنند.
• تقسیم هزینه: هزینه نصب و نگهداری بر عهده تمام واحدهاست (از محل شارژ ساختمان)، حتی واحدهایی که مخالف بوده‌اند.
• محدودیت دسترسی: مانیتورینگ نباید در دید عموم باشد. معمولاً مانیتور در اتاق نگهبانی یا واحد مدیر ساختمان قرار می‌گیرد. دادن دسترسی آنلاین (روی موبایل) به تمام ساکنین توصیه نمی‌شود، زیرا ریسک نقض حریم خصوصی سایرین را افزایش می‌دهد.

ب) خط قرمزهای نصب دوربین توسط همسایه‌ها

بسیاری از افراد برای امنیت واحد خود، اقدام به نصب دوربین جلوی درب ورودی واحدشان می‌کنند. در اینجا قانون بسیار سخت‌گیر است:

1. دید دوربین: دوربین شخصی شما نباید هیچ‌گونه دیدی به درب ورودی همسایه روبرویی یا کناری داشته باشد. اگر همسایه شما در حال ورود یا خروج باشد و دوربین شما آن را ضبط کند، او حق شکایت دارد.
2. داخل واحد دیگران: اگر زاویه دوربین در مشاعات به گونه‌ای باشد که با باز شدن درب یک واحد، فضای داخلی (هال یا پذیرایی) آن واحد دیده شود، این نصب غیرقانونی است و باید زاویه تغییر کند.

ج) مدیریت تصاویر و دسترسی‌ها

مسئولیت حفظ تصاویر در مجتمع‌ها با مدیر ساختمان است.

• اگر سرقتی رخ دهد (مثلاً خط انداختن روی ماشین در پارکینگ)، مدیر ساختمان نباید فیلم را به ساکنین نشان دهد تا خودشان “دزد را پیدا کنند”.
• روش قانونی این است که فرد شاکی (زیان‌دیده) شکایت قضایی ثبت کند و با نامه کلانتری یا دادگاه، درخواست بازبینی فیلم را به مدیر ارائه دهد.

قوانین نصب دوربین مداربسته در منازل (حریم کاملاً خصوصی)

در خانه‌های ویلایی یا داخل فضای چهاردیواری آپارتمان، مالک اختیارات بیشتری دارد، اما همچنان محدودیت‌هایی وجود دارد که نادیده گرفتن آن‌ها جرم است.

الف) فضای داخلی خانه و اتاق‌ها

شما مجازید در پذیرایی یا مبادی ورودی منزل خود دوربین نصب کنید، اما:

• اتاق خواب و سرویس‌ها: نصب دوربین در اتاق خواب (مگر اتاق نوزاد یا سالمند با شرایط خاص) و حمام/دستشویی مطلقاً ممنوع است و مصداق اشاعه فحشا یا نقض شدید حریم خصوصی است.
• دوربین‌های پرستار (Nanny Cam): بسیاری از والدین برای نظارت بر رفتار پرستار کودک یا سالمند دوربین نصب می‌کنند. نکته طلایی حقوقی اینجاست: شما باید به پرستار یا نظافتچی اطلاع دهید که خانه مجهز به دوربین است. اگر مخفیانه فیلم بگیرید و بعداً بخواهید در دادگاه علیه پرستار استفاده کنید، ممکن است خودتان به جرم “ضبط غیرمجاز” متهم شوید.

ب) فضای بیرونی و حق همسایه

اگر در خانه ویلایی زندگی می‌کنید و دوربین‌هایی را روی دیوار بیرونی یا پشت‌بام نصب کرده‌اید:

• لنز دوربین نباید به حیاط، بالکن یا پنجره همسایه اشراف داشته باشد.
• اگر دوربین شما مجهز به قابلیت چرخش (PTZ) است، باید با استفاده از قابلیت‌های نرم‌افزاری (Privacy Masking)، قسمت‌های مربوط به خانه همسایه را سیاه کنید تا ضبط نشوند.

ج) خطرات دوربین‌های هوشمند (IoT)

امروزه دوربین‌های متصل به اینترنت (IP Camera) در منازل محبوب شده‌اند. اما هک شدن این دوربین‌ها می‌تواند تصاویر خصوصی‌ترین لحظات زندگی شما را در اینترنت پخش کند. قانون‌گذار مالکان را به رعایت اصول ایمنی (تغییر رمز پیش‌فرض، آپدیت فرم‌ویر) توصیه می‌کند، زیرا مسئولیت اولیه نشر تصاویر ناشی از سهل‌انگاری امنیتی، متوجه خود مالک است.

قوانین نصب دوربین مداربسته در فروشگاه‌ها و مغازه‌ها

برای صاحبان کسب‌وکارهای تجاری، دوربین مداربسته ابزاری حیاتی برای جلوگیری از سرقت (Shoplifting) و نظارت بر صندوق است. اما مشتریان و کارمندان نیز حقوقی دارند.

الف) مکان‌های مجاز و غیرمجاز

• نقاط مجاز: ورودی‌ها، راهروهای بین قفسه‌ها، بالای صندوق، انبار کالا و محوطه بیرونی مغازه.
• نقاط ممنوعه (خط قرمز): اتاق پرو (Fitting Room) مهم‌ترین خط قرمز است. وجود هرگونه دوربین (حتی خاموش یا ماکت) در اتاق پرو یا فضایی که مشتری لباس تعویض می‌کند، جرم سنگین کیفری دارد و منجر به پلمپ واحد صنفی و بازداشت مالک می‌شود.

ب) حقوق کارکنان و پرسنل

آیا کارفرما می‌تواند عملکرد پرسنل را با دوربین چک کند؟

• بله، اما با شرط شفافیت. در قرارداد استخدام باید ذکر شود که محیط کار تحت نظارت تصویری است.
• نصب دوربین نباید به قصد “آزار و اذیت” یا “کنکاش در امور شخصی” کارمند باشد. مثلاً زوم کردن روی صفحه موبایل شخصی کارمند تخلف است، اما نظارت بر نحوه برخورد با مشتری یا کار با صندوق مجاز است.
• فضاهای استراحت کارکنان، رختکن پرسنل و نمازخانه نباید دوربین داشته باشد تا کارمندان در زمان استراحت احساس امنیت و آزادی کنند.

ج) اطلاع‌رسانی به مشتری

نصب تابلوی “این مکان مجهز به دوربین مداربسته است” در ارتفاع مناسب و در ورودی فروشگاه الزامی است. این تابلو به منزله “شرط ضمنی” ورود مشتری است؛ یعنی مشتری با دیدن تابلو و ورود به مغازه، تلویحاً رضایت خود را برای ضبط تصویرش اعلام می‌کند. بدون این تابلو، ضبط تصاویر می‌تواند چالش حقوقی ایجاد کند.

قوانین نصب دوربین مداربسته در انبارها، کارخانجات و محیط‌های صنعتی

محیط‌های صنعتی به دلیل وجود ماشین‌آلات گران‌قیمت، خطرات جانی و اهمیت کنترل فرآیند تولید، یکی از اصلی‌ترین مکان‌ها برای نصب دوربین هستند. اما قوانین در اینجا کمی متفاوت‌تر از منازل است.

الف) نظارت بر ایمنی و فرآیند (HSE)

در کارخانجات، اولویت اصلی نصب دوربین، رعایت اصول ایمنی (HSE) و کنترل خط تولید است. کارفرما حق دارد برای اطمینان از اینکه کارگران از کلاه ایمنی استفاده می‌کنند یا دستگاه‌ها درست کار می‌کنند، از دوربین استفاده کند.

• استناد در حوادث: اگر حادثه‌ای در محیط کار رخ دهد، فیلم دوربین مداربسته یکی از مهم‌ترین مستندات برای اداره کار و بیمه جهت تعیین مقصر است. بنابراین، دوربین‌ها باید کیفیت لازم برای تشخیص جزئیات حادثه را داشته باشند.

ب) ممنوعیت نظارت بر حریم شخصی کارگر

حتی در محیط کارخانه هم کارگران حریم خصوصی دارند:

• نصب دوربین در رختکن کارگران، حمام‌های صنعتی و سرویس‌های بهداشتی اکیداً ممنوع است.
• نصب دوربین در “اتاق استراحت” یا “نمازخانه” که کارگران زمان استراحت خود را در آن می‌گذرانند، معمولاً توصیه نمی‌شود و می‌تواند مصداق ورود به حریم خصوصی تلقی شود، مگر اینکه دلیل امنیتی خاصی وجود داشته باشد و به اطلاع کارکنان رسیده باشد.

قوانین نصب دوربین مداربسته در اماکن تکمیلی (اداری، آموزشی، درمانی)

هر محیطی با توجه به نوع کاربری، قوانین نظارتی خاص خود را دارد. عدم رعایت این ظرافت‌ها می‌تواند منجر به شکایت‌های حقوقی پیچیده شود.

الف) شرکت‌ها و دفاتر اداری

در محیط‌های اداری، چالش اصلی بین “حق نظارت کارفرما” و “حریم خصوصی کارمند” است.

• نظارت بر عملکرد: کارفرما می‌تواند برای نظارت بر ارباب‌رجوع و کلیت فضای کار دوربین نصب کند. اما نصب دوربینی که مستقیماً و با زوم بالا روی مانیتور کارمند یا صفحه کلید او (برای خواندن رمزها یا پیام‌های شخصی) متمرکز باشد، غیرقانونی و غیراخلاقی است.
• میکروفون ممنوع: همان‌طور که قبلاً ذکر شد، ضبط صدای کارمندان در محیط کار بدون اطلاع آن‌ها جرم است و نمی‌توان به استناد آن در هیئت‌های حل اختلاف اداره کار رای گرفت.

ب) مدارس و مراکز آموزشی

نصب دوربین در مدارس موضوعی بسیار حساس است زیرا با حقوق کودکان سروکار دارد.

• مکان‌های مجاز: حیاط مدرسه، راهروها، ورودی‌ها و آزمایشگاه‌ها (برای حفظ تجهیزات).
• کلاس درس: نصب دوربین داخل کلاس درس بحث‌برانگیز است. اگرچه برخی مدارس برای نظارت بر تدریس این کار را می‌کنند، اما از نظر بسیاری از روانشناسان و حقوقدانان، این کار باعث استرس دانش‌آموز و معلم می‌شود. در هر صورت، این کار حتماً باید با اطلاع و رضایت انجمن اولیا و مربیان باشد.
• حریم کودکان: انتشار تصاویر دوربین‌های مدرسه در فضای مجازی (حتی برای تبلیغ مدرسه) بدون اجازه والدین، نقض فاحش حقوق کودک است.

ج) مراکز درمانی و بیمارستان‌ها

• حریم بیمار: نصب دوربین در اتاق بستری بیماران، اتاق عمل و اتاق معاینه ممنوع است. بیمار در ضعیف‌ترین وضعیت جسمانی خود قرار دارد و تصویربرداری از او نقض کرامت انسانی است.
• بخش‌های ویژه: در بخش‌هایی مانند ICU یا بخش نوزادان، ممکن است برای نظارت پرستاری دوربین نصب شود، اما دسترسی به این تصاویر باید شدیداً کنترل‌شده باشد.

د) پارکینگ‌های عمومی

پارکینگ‌ها کانون سرقت خودرو هستند. طبق دستورالعمل اداره اماکن، پارکینگ‌های عمومی باید مجهز به دوربین‌هایی با کیفیت مناسب (ترجیحاً پلاک‌خوان) در ورودی و خروجی باشند تا در صورت سرقت، امکان پیگیری انتظامی وجود داشته باشد.

بررسی قوانین و مقررات استفاده و نصب از دوربین مداربسته در پایاتل

جرایم و مجازات‌های عدم رعایت قوانین دوربین مداربسته

این بخش مهم‌ترین قسمت برای کسانی است که می‌خواهند بدانند “اگر قانون را رعایت نکنم چه می‌شود؟”. قوانین ایران (قانون مجازات اسلامی و قانون جرایم رایانه‌ای) در این زمینه صریح هستند.

۱. جرم نصب دوربین مخفی

نصب هرگونه دوربین مخفی، مینیاتوری، یا جاسازی شده در اشیاء (مانند ساعت، خودکار، دتکتور دود) به طوری که افراد از وجود آن بی‌اطلاع باشند، جرم مطلق است. حتی اگر در خانه خودتان باشد!

• تنها استثنا، داشتن مجوز رسمی از مراجع قضایی یا امنیتی برای مدت محدود جهت کشف جرم است. در غیر این صورت، مرتکب به حبس و جریمه نقدی محکوم می‌شود.

۲. سوءاستفاده و انتشار تصاویر (ماده ۱۷ قانون جرایم رایانه‌ای)

شاید رایج‌ترین جرم در این حوزه، انتشار تصاویر خصوصی است. طبق ماده ۱۷ قانون جرایم رایانه‌ای:

«هر کس به وسیله سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی، صوت یا تصویر یا فیلم خصوصی یا خانوادگی یا اسرار دیگری را بدون رضایت او جز در موارد قانونی منتشر کند یا در دسترس دیگران قرار دهد، به نحوی که منجر به ضرر یا عرفاً موجب هتک حیثیت او شود، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.»

این یعنی اگر فیلم دوربین مداربسته (مثلاً زمین خوردن خنده‌دار یک نفر، یا دعوای دو همسایه) را در اینستاگرام پخش کنید، مجرم هستید.

۳. باج‌گیری و تهدید (اخاذی)

اگر کسی با استفاده از تصاویر ضبط شده توسط دوربین مداربسته، فردی را تهدید کند (مثلاً تهدید به افشای تصاویر برای دریافت پول)، این عمل مصداق “اخاذی” بوده و مجازات‌های سنگین کیفری به همراه دارد.

۴. مسئولیت مدنی (جبران خسارت)

علاوه بر مجازات‌های زندان و جریمه دولتی، شخصی که حریم خصوصی‌اش نقض شده می‌تواند دادخواست “مسئولیت مدنی” بدهد و بابت لطمه روحی یا آبرویی وارد شده، درخواست غرامت (خسارت) کند.

جمع‌بندی: امنیت آری، نظارت زدگی خیر!

دوربین‌ مداربسته ابزارهایی قدرتمند برای بازدارندگی و مستندسازی هستند. آمارها نشان می‌دهد در مکان‌هایی که دوربین نصب شده و تابلوی هشدار وجود دارد، نرخ وقوع جرم به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. اما این ابزار نباید به سلاحی علیه آرامش روانی افراد تبدیل شود.

رعایت سه اصل طلایی: «شفافیت (تابلو هشدار)»، «تناسب (عدم زوم روی حریم خصوصی)» و «امانت‌داری (عدم انتشار تصاویر)»، ضامن قانونی بودن سیستم نظارتی شماست.

پیشنهاد می‌شود قبل از نصب دوربین در محیط‌های مشاع یا اداری، حتماً یک صورت‌جلسه کتبی با حضور ذینفعان (همسایگان یا کارمندان) تنظیم کنید تا در آینده از هرگونه سوءتفاهم و پیگرد قانونی در امان باشید. فراموش نکنید که امنیت واقعی، در سایه احترام به قانون و حقوق دیگران شکل می‌گیرد.

سلب مسئولیت: این مقاله بر اساس قوانین جاری کشور در سال  1404 تدوین شده است و جنبه آگاهی‌بخشی دارد. برای موارد حساس قضایی، حتماً با یک وکیل پایه یک دادگستری مشورت کنید.

سؤال متداول ( قوانین نصب دوربین مداربسته )

۱. آیا ضبط صدا توسط دوربین مداربسته قانونی است؟

در اغلب قوانین، ضبط صدا بدون اجازه صریح افراد ممنوع است. بیشتر دوربین‌های صوت‌دار فقط باید با اطلاع‌رسانی شفاف و نصب تابلو استفاده شوند. در محیط‌های کاری اغلب کاملاً ممنوع است.

۲. برای نصب دوربین مداربسته در فروشگاه یا شرکت، آیا نیاز به مجوز رسمی است؟

برای نصب در اماکن شخصی و کسب‌وکارهای معمول، نیازی به مجوز نیست؛ اما نصب در اماکن حساس مانند بانک‌ها، طلافروشی‌ها یا مراکز دولتی قوانین سخت‌گیرانه‌تری دارد.

۳. اگر دوربین مداربسته همسایه حریم شخصی من را ضبط کند، چه کار باید بکنم؟

ثبت شکایت در پلیس فتا یا مراجع قضایی امکان‌پذیر است. مالک دوربین موظف است زاویه دوربین را اصلاح کند؛ در غیر این صورت تخلف محسوب می‌شود.

۴. آیا می‌توان تصاویر دوربین مداربسته را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد؟

خیر. انتشار تصاویر افراد بدون رضایت، جرم و قابل پیگیری قانونی است. حتی انتشار تصویر سارق نیز باید با نظر پلیس صورت بگیرد.

۵. آیا کارفرما می‌تواند با دوربین مداربسته عملکرد کارکنان را کنترل کند؟

بله، اما به‌صورت محدود و با اطلاع‌رسانی قبلی. نصب دوربین در اتاق استراحت، رختکن و بخش‌های خصوصی کارکنان ممنوع است و نظارت باید فقط برای امنیت و جلوگیری از تخلف باشد.