ترکیب های باز و بسته در عکاسی

در عکاسی تکنیک های بسیار زیادی وجود دارد. وجود این تکتیک ها و روش ها در عکاسی موجب می شود تا بتوانیم نتیجه مناسبی بگیریم. برای یادگیری تکنیک ها لازم است تا مقالات زیادی را مطالعه کنیم. یکی از نکات مهم در این علم و هنر مهم، ترکیب عکس است. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی انواع ترکیب در عکاسی بپردازیم. ترکیب های باز و بسته از انواع ترکیب های عکاسی هستند. ما در این مقاله قصد داریم به معرفی ترکیب های

• باز و
• بسته

بپردازیم.

پس با ما در ادامه همراه شوید تا با انواع این تکنیک مهم آشنا گردید.

تاریخی مختصر در این باره

شاید از شنیدن موضوع ترکیب های باز و بسته شگفت زده شوید.

این تعاریف از کجا آمده است؟

خوب ، من کاملاً مطمئن هستم که بسیاری از خوانندگان ما متوجه هستند یا می دانند که عکاسی همیشه بسیار نزدیک به نقاشی بوده است ، و حتی امروز نیز چنین است. در حقیقت ، در بعضی مواقع در حقیقت عکاسان به عنوان رقبای نقاشان دیده می شدند. بنابراین قوانینی که در مورد نقاشی اعمال می شود نیز تا حد زیادی در مورد عکاسی صدق می کنند و شامل ترکیب بندی می شوند. اکنون که می دانیم قوانین و دستورالعمل های ترکیب در عکاسی از کجا آمده است ، می توانیم با جزئیات بیشتری در مورد دو نوع اصلی صحبت کنیم. این طبقه بندی ها به احتمال زیاد در بعضی از سطوح برای شما شناخته شده اند و در واقع بسیار ساده هستند. بیایید با ترکیب بسته شروع کنیم.

کوه

مدل close

عکس ترکیبی بسته نوعی تصویری است که تمام عناصر به طور مرتب در داخل قاب قرار می گیرند. عناصر تصویری که از ترکیب بسته استفاده می کنند ، چشم بیننده را به خود جلب نمی کنند و باعث می شوند که از یک شی به شی دیگر پرش کند. به عبارت دیگر ، این نوعی ترکیب است که در آن موضوع یا موضوع اصلی به وضوح از بقیه قاب قابل تشخیص است و فوراً توجه شما را جلب می کند. همه عناصر دیگر کمک می کنند تا بیننده به سمت سوژه یا شیء گفته شده و به دور از لبه های عکس (یا هر اثر هنری تجسمی ، برای آن موضوع) هدایت شود.

ترکیب بسته برای تعدادی از ژانرهای عکاسی مناسب است.

مدل open

همانطور که ممکن است حدس زده باشید ، یک ترکیب باز دقیقاً نقطه مقابل یک ترکیب بسته است. در عکسی که از ترکیب باز استفاده می کند ، عناصر آن تصویر به سمت لبه ها و به ظاهر فراتر می روند. مثال بسیار خوبی از ترکیب باز عکاسی از چشم انداز است. حتی اگر مناظر همیشه پویا نباشند ، احساس بی نظیر فضا و عمق است که بر وجود یک ترکیب باز تأکید می کند. یک لنز با زاویه دید گسترده باعث ایجاد حس چشم انداز قوی تر می شود. به خودی خود ، یک لنز با زاویه دید عریض یک ترکیب آزاد ایجاد نمی کند ، اما پویایی را به یک عکس می افزاید.

وجود هر دو!

در بعضی مواقع ، تفکیک بین دو نوع ترکیب بسیار دشوار است.

به عنوان مثال ، ممکن است با یک عکس منظره روبرو شوید که دارای چشم انداز قوی باشد و هیچ مرز واقعی نداشته باشد. همه این عناصر باعث می شوند که اعتقاد داشته باشید که این عکس از یک ترکیب باز استفاده می کند. اما اگر خطوط و اشکال مورد تأکید حضور پررنگ چشم شما را به سمت یک عنصر اصلی تمرکز بکشاند و آن را در آنجا نگه دارید ، چنین ویژگی ای یک ترکیب بسته را تعریف می کند. پس، کدام ترکیب در تصویر است؟ در حقیقت ، هر دو. محصور کردن یک اثر هنری در مجموعه قوانین و تعاریف بسیار دشوار است. یک عکس می تواند ویژگی های موجود در هر دو نوع ترکیب را داشته باشد. همه اینها به خلاقیت ، ایده و مهارت خود عکاس بستگی دارد.