چگونه فناوری پهپاد برای جنگلداری ضروری می شود؟

حیات و روح سیاره ما، اکوسیستم های جنگلی، 31 درصد از تنوع زیستی جهان را تشکیل می دهند. به عنوان تنها منبع اصلی هوا برای سایر اکوسیستم ها، پایداری جنگل ها بسیار حیاتی است. از قضا، با این حال، درک اهمیت و پایداری جنگل ها به شدت مختل شده است. با احیای حیات جنگل‌ها امروزه، فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و شگفتی‌های شگفت‌انگیز آن برای ایجاد یک محیط معتبر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به عنوان انسان، ما تمایل داریم هر از گاهی به دنبال تازگی و تغییر باشیم. شروع به چنین سفری نبوغ و فرهنگ خلاقانه پهپادها را برای ما پیدا کرده است. فراتر از هنجارهای معمولی فناوری و اتوماسیون، فناوری هواپیماهای بدون سرنشین این اکوسیستم کشت درختان و جنگل ها را ارتقا می دهد. اگرچه در مراحل ابتدایی، شعله بلند نوآوری پهپادها در حوزه جنگل‌داری و جنگل‌کاری بسیار روشن است.

چالش های جنگلداری

بخشی از جنگل ها در تنوع زیستی زمین ارتباط زیادی با کاشت، پرورش، کشت و علم درختان، نخلستان ها، بوته ها و بیشه های چوبی دارد که گونه های کلیدی اکوسیستم های جنگلی هستند. در مقابل، بسیاری از جنگل‌ها و زمین‌های چوبی شاهد اقدامات خطرناک و اثرات خطرناک آن بوده‌اند. متأسفانه این فعالیت های مخرب در فضای جنگل ممکن است از جنگل زدایی، فرسایش خاک تا شهرنشینی و موارد دیگر متغیر باشد. کاهش شدید زمین های جنگلی، شهرنشینی و جنگل زدایی سیاره ما را از طریق تغییرات آب و هوایی، از بین رفتن پوشش گیاهی و تنوع زیستی، آلودگی جوی، از دست دادن حیات وحش، گرم شدن کره زمین، انتشار گازهای گلخانه ای و سیل و بسیاری موارد دیگر تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه آتش سوزی جنگل ها اتفاقات مخربی است که متأسفانه می تواند منجر به سایر شرایط رقت انگیز جنگل ها شود. متأسفانه این خطرات منجر به کوچک شدن منابع طبیعی جنگلی می شود.

نظارت و رعایت جنگل‌ها می‌تواند فرآیندی طاقت‌فرسا باشد به این معنا که به نیروی کار و مهارت فراوان، همراه با منابع مناسب نیاز دارد. به عنوان یکی از چالش‌های اصلی جنگل‌داری، نظارت بر جنگل‌ها برای اطمینان از پیشگیری از اقدامات خطرناکی که منجر به خطرات بیشتر برای طبیعت می‌شود، انجام می‌شود. در موارد آتش‌سوزی جنگل‌ها، قطع غیرقانونی درختان و غیره، به دلیل گستردگی مناطقی که جنگل‌ها را تشکیل می‌دهند، اقدام فوری برای مدیران و کارگران جنگل دشوار می‌شود. وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (پهپادها) به عنوان وسیله ای برای امداد رسانی، از نظر نظارت هوایی، نقشه برداری، عکس برداری هوایی، تصاویر حرارتی و نظارت توپوگرافی کمک می کنند. متعاقباً، این به حفاظت از حیات وحش، حفاظت از تنوع زیستی و پوشش گیاهی، تعادل اکولوژیکی، و جنبه های مشابه جنگلداری کمک می کند.

ماهواره ها در ذات واقعی خود با ارائه تصاویر و محتوای بصری گسترده در فضای نظارت و نظارت بسیار مفید بوده اند. توانایی‌های پویای آن‌ها به ثبت جنبه‌های فراوان مرتبط با بسیاری از صنایع که جنگل‌داری یکی از آنهاست، کمک می‌کند. آنها چارچوب زمانی محدودی برای عملکرد یا مسائل مربوط به قدرت ندارند و می توانند نتایج را به راحتی ایجاد کنند. علی‌رغم این ویژگی‌ها، ماهواره‌ها دارای مقدار مناسبی از معایب هستند که شامل تصاویر هوایی فشرده و طرح‌واره‌ای است که برخلاف تصاویری که توسط پهپادها گرفته می‌شود.

با غلبه بر چالش‌ها و موانع متفاوتی که بر سر راه جنگل‌داری قرار می‌گیرد، فناوری پهپاد از طریق کاربردهای متنوع خود به پیشی گرفتن از آن کمک کرده است. برنامه‌های پهپادها با استفاده از انتزاع تصاویر هوایی و نظارت، تخصص نظارت توپوگرافی، عکس‌برداری هوایی، تصویربرداری حرارتی، نقشه‌برداری و موارد دیگر را به خط مقدم کشت جنگل آورده‌اند. انعطاف‌پذیری پهپادها به آن‌ها امکان می‌دهد حتی در آب و هوای گرمسیری مرطوب، تصاویر و ویدیوهای با وضوح بالا را در زمان واقعی ضبط کنند. پهپادهای مجهز به هوش مصنوعی، همراه با پهپادهایی که از LiDAR (تشخیص نور و محدوده) استفاده می‌کنند، می‌توانند مناطق وسیعی را با پوشش متمرکز نظارت و بازرسی کنند که نتایج و داده‌های سریع‌تر و دقیق‌تری به دست می‌دهد.

چگونه پهپادها کمک می کنند

فناوری پهپاد مانند یک ربات قدرتمند با سهولت و مهارت کامل، به عملیات گسترده اکوسیستم جنگلی کمک می کند تا تعادل تنوع زیستی را حفظ کند. با تقویت فضایل طبیعت، کاربرد هواپیماهای بدون سرنشین در جنگل‌داری دامنه پیشرفت و چشم‌انداز پیشرفت را در سراسر جهان گسترش داده است.

نجات جان با پهپادها، همانطور که برای ماموریت های جستجو و نجات به کار می روند، از مزایای امداد رسانی فوری در موقعیت های تهدید کننده بهره می برند. به عنوان وسیله ای برای نظارت بر حیات وحش و بررسی تنوع زیستی، پهپادها در مواقع تصادفی پریشانی و خطر که اتفاقات مکرر در اکوسیستم های جنگلی هستند، بسیار کارآمد هستند. عملیات و وظایف تحویل داروی اورژانسی، بررسی فعالیت‌های مضر، کمک فوری به زندگی بیمار و غیره، چند نمونه از کاربردهای پهپادها در جنگل‌داری است که باعث صرفه‌جویی در زمان و در نتیجه در زندگی می‌شود.

تعامل انسانی با تجسم ویژگی های امنیت و قابلیت اطمینان، وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین از توانایی های خود برای اسکن و پوشش مناطق انبوه جنگلی برای آسیب یا تهدیدهای احتمالی استفاده می کنند. مدیران و مقامات جنگل ممکن است استفاده از این وسایل نقلیه هوایی بالدار با ویژگی های قابل اعتماد خود را برای بررسی و نقشه برداری مناطق با دقت بهبود یافته، مفید و ماهر بدانند. این امر سطح کارایی نقشه برداری و بازرسی را ارتقا می دهد و همچنین مقدار مناسبی از زمان، تلاش و نیروی کار را بازیابی می کند.

نظارت بر حیات وحش متأسفانه ذکر می شود، اما یکی از بزرگترین خطرات جنگل ها، مسئولیت ها و خطرات برای حیات وحش و تنوع زیستی است. با توجه به ارتباط آن با گیاهان و جانوران، جنگل‌ها باید برای اطمینان از حفاظت از آن نظارت شوند. با کمک پهپادها و پهپادها می توان تعادل اکوسیستم را تا درجات بهتری حفظ کرد. تصاویر هوایی، نقشه برداری و پردازش داده ها که توسط پهپادهای مجهز به هوش مصنوعی انجام می شود، هشدارهای خطر را بیان می کند، تهدیدات بالقوه برای حیات وحش را اسکن می کند، و غیره. نتایج حساس زمانی به اعتبارسنجی داده ها و ارائه تسکین و دارو در شرایط بدتر کمک می کند.

اگرچه ریشه کن کردن کامل وقوع آتش سوزی در جنگل ها تقریباً غیرممکن است، اما مطمئناً می توانیم کیلومترها از آن جلوگیری کنیم. آتش‌سوزی‌های جنگلی هر چند خطرناک هستند، طبیعت ویرانگر خود را مدیون بیش از یک علت هستند. با سرعت و دقت خود، پهپادها را می توان برای اسکن مناطقی که جنگل ها را پوشانده اند برای خطرات احتمالی آتش سوزی مورد استفاده قرار داد. اقدامات احتیاطی قبلی منجر به پیشگیری یا کمک فوری آتش سوزی می شود. بخش عمده‌ای از اکوسیستم جنگلی، حیوانات، حشرات و پرندگان نیز به دلیل آسیب‌هایی که آتش‌سوزی جنگل‌ها ایجاد می‌کند، در معرض خطر هستند. هدف پهپادها تحت تأثیر آنها، از بین بردن این خطرات از طریق حسگرهای LiDAR است.

هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی که به پهپادها کمک می‌کند، در زمینه تشخیص و پیشگیری از بیماری‌های درختان مفید است. حسگرهای LiDAR در هواپیماهای بدون سرنشین به جمع‌آوری و پردازش داده‌های مربوط به سلامت درختان، پوشش گیاهی و بوته‌ها کمک می‌کنند. تصاویر حرارتی، بررسی توپوگرافی، نقشه برداری هوایی به مکان یابی فلور بیمار کمک می کند و باغبانان و مسئولان جنگل را به سمت بهبود شرایط خود هدایت می کند.