عکاسی نیازمند تجهیزات و وسایلی است که بتواند در شرایط مختلف به ما کمک کند. این تجهیزات می تواند در زمینه تولید عکس های خلاق کار بزرگی برای ما انجام دهد. زمانی که نور کافی برای عکاسی وجود داشته باشد، عکاس باید به طریقی بتواند نور را ایجاد کند. یکی از بهترین و ساده ترین روش ها جهت ایجاد یک نور مناسب، استفاده از فلاش های الکترونیکی است. ما در این مقاله قصد داریم این وسیله را برای شما شرح دهیم.
فلاش الکترونیکی چیست؟
همان طور که در ابتدای مقاله شرح دادیم، فلاش وسیله ای است که می تواند به ما در زمان کمبود نور عکاسی کمک بسیاری کند. بیشتر فلاش های موجود در بازار کوچک هستند. اما با این که حجم کمی دارند، می توانند نور زیادی برای ما ایجاد کنند. به دلیل سبک بودن و حجم مناسب، حمل و نقل این وسیله بسیار راحت است. از این رو عکاس می تواند همیشه آن را به همراه خود داشته باشد و در مکان های مختلف از آن بهره ببرد. حال وقت این است که بدانیم یک فلاش الکترونیکی چگونه کار می کند. در بخش بعد این مطلب را توضیح خواهیم داد.
فلاش
فلاش الکترونیکی چگونه کار می کند؟
این وسیله هم می تواند به کمک جریان برق و هم به وسیله باتری کار کند. اما چگونه؟ یک مدار الکتریکی در یک خازن درون فلاش قرار گرفته است. جریان از طریق باتری یا برق در این خازن ذخیره می شود. در فلاش یک توپ شیشه ای قرار دارد که از گاز مخصوص پر شده است. حال انرژی ذخیره شده در خازنی که پر شده است، درست در لحظه عکاسی در تیوپی که گفتیم تخلیه می شود و نوری درخشان و مناسب را برای عکاسی ما ایجاد می کند. بگذارید با مثالی طرز کار این وسیله را برای شما توضیح دهم. این کار به این معناست که شما انگار سطل بزرگی را در زمان های مختلف با لیوان آب، آرام آرام پر کرده باشید و بعد در یک لحظه آن را خالی کنید. در بخش بعد می خواهیم یک مولفه در عکاسی که برای فلش است را توضیح دهیم.
فلاش در عکاسی
عدد راهنما چیست؟
عدد راهنما که در زبان انگلیسی آن را Guide Number می نامند در عکاسی به اختصار G.N نامیده می شود. اما ببینیم از این عدد چه زمانی استفاده می شود. فلاش ها انواع مختلفی دارند و برخی نیز اتوماتیک نیستند. حال رمانی که قصد داریم از فلاش استفاده کنیم، زمانی که فلاش ما اتوماتیک نباشد، مجبور هستیم که دیافراگم خاصی را به صورت دستی متناسب با فاصله سوژه از دوربین اعمال کنیم. این دیافراگم را از دو روش می توان به دست آورد. روش اول که راحت تر است، از طریق جدولی است که در پشت فلاش قید شده است و روش دوم هم از طریق محاسبه می باشد.
فرمول محاسبه دیاگرام
اما در این بخش ما فرمول محاسبه دیاگرام را توضیح می دهیم. در این فرمول حرف f نمایشگر دیافراگم دوربین، G.N عدد راهنما و حرف d نشانگر فاصله دوربین تا سوژه می باشد. همان طور که گفتیم عدد راهنما هم عددی است که روی فلاش دورببن و یا در بروشور های راهنمای آن نوشته شده است. پس در تعریف عدد راهنما باید گفت که، دیافراگمی است که در فاصله یک متری و با حساسیت ۱۰۰ ایزو به دست می آید. در این فرمول مقدار f برابر است با G.N تقسیم بر d. پس برای به دست آوردن دیافراگم کافی است که عدد راهنما را بر فاصله تقسیم کنیم.
اما در فلاش های اتوماتیک نیازی به طی این راه ها نیست. در کار با اتوماتیک معمولا چند حالت عکس برداری وجود دارد که با رنگ های مختلف مشخص می شود. مثلا رنگ های زرد، سبز و قرمز. هر کدام از این رنگ ها می تواند فاصله خاصی را پوشش دهد.
در برخی فلاش های گران قیمت عکاسی اتوماتیک به سبک T.T.L وجود دارد. البته انواع بزرگتری از فلاش ها هم وجود دارد که نعروف به فلاش استودیویی هستند. فلاش ها بیشتر برای کارهای خبری، مطبوعاتی و خانوادگی استفاده می شوند.
