نور یکی از ضروریات در عکاسی است. الگوی نورپردازی به چگونگی ترکیب نور و سایه در چهره‌ی سوژه در عکاسی پرتره اشاره می‌کند. در این بخش با ما همراه باشید تا روش های نورپردازی در عکاسی پرتره را یا بگیرید.
روش های نورپردازی در عکاسی پرتره
نورپردازی پروانه‌ای
چیدمان نور در عکاسی پرتره دیگری که می توانید به کار ببرید، نورپردازی پروانه ای است. این مدل پروانه ای نامیده می شود چرا که با استفاده از یک منبع نور که درست در پشت دوربین شما قرار می گیرد، می توانید یک سایه ی پروانه ای شکل را زیر بینی سوژه ی خود ایجاد کنید. در هنگام استفاده از این الگو به این نکته دقت کنید که بهترین حالت زمانی است که سایه ی ایجاد شده زیر بینی فرد به لب های او نرسد. برای نورپردازی پروانه‌ای، نور را مقابل سوژه‌ی خود قرار دهید؛ به‌طوری که نور از بالا روی سوژه بتابد. هر چه زاویه تندتر باشد، سایه‌ی عمیق‌تری تشکیل می‌شود.
نورپردازی پروانه‌ای زیر چانه، بینی و دور گونه‌ها سایه ایجاد می‌کند. اگر سوژه به یک سمت چرخیده باشد و زاویه داشته باشد، ممکن است زیر استخوان‌های گونه سایه‌ی دراماتیک‌تری ایجاد شود. هر چه نور را بالاتر از سوژه قرار دهید، سایه‌های زیر بینی و چانه بلندتر می‌شوند. این نوع نورپردازی به اکثر صورت‌ها می‌آید. منبع نور اصلی را بالا و درست پشت سر دوربین خود قرار دهید؛ سر آن را نیز کمی متمایل به سمت پایین و به‌سمت سوژه‌ی خود نشانه بروید.
نورپردازی حلقه‌ای
این نوع نورپردازی احتمالاً رایج ترین و مجبوب ترین نوع چیدمان نور برای عکاسی پرتره است، چرا که هم چیدمان آسانی دارد و هم روی اکثر افراد به خوبی می نشیند و باعث می شود چهره ی آن ها در عکس زیباتر به نظر برسد. سایه‌ی بینی روی یک سمت صورت می‌افتد. و به‌جای سایه‌ای به شکل پروانه، سایه‌ی شما شبیه یک حلقه‌ی کوچک خواهد بود. سریع‌ترین روش برای دستیابی به نورپردازی حلقه‌ای این است که با نورپردازی پروانه‌ای شروع کنید و سپس موقعیت نور خود را کمی تغییر دهید (به طرفین ببرید). منبع نور شما در هر سمتی که قرار داشته باشد، سایه‌ی بینی در سمت مخالف پدیدار خواهد شد.
نورپردازی رامبراند
این نوع چیدمان نور در عکاسی پرتره بسیار شبیه به نورپردازی حلقه‌ای می‌باشد. در نورپردازی رامبراند، سایه‌ی حاصل از بینی آنقدر بلند است که به سایه‌ی روی گونه متصل می‌شود. و بدین ترتیب، نور به‌شکل یک مثلث روی گونه می‌افتد. در الگوی حلقه ای گفتیم که سایه ی بینی و گونه هرگز نباید باهم تماس پیدا کنند اما در اینجا مسئله متفاوت است. سایه های ایجاد شده از بینی و گونه باهم تماس پیدا کرده و مثلث نوری را در محدوده ی زیرچشم فرد، روی گونه ی او ایجاد می کنند.
موقعیت نور در رامبراند بسیار شبیه به موقعیت نور در حلقه‌ای است. اینجا بالاتر و بیشتر به یک سمت و با زاویه‌ی تندتری قرار می‌گیرد. می‌توان گفت که نورپردازی رامبراند، نوع «شدیدتری» از نورپردازی حلقه‌ای است.
نورپردازی اسپلیت
این نوع چیدمان نور در عکاسی پرتره همانطور که از نام آن هم پیداست، صورت سوژه ی مورد نظر را به دو نیمه ی تاریک و روشن تقسیم می کند، به طوری که نیمی از صورت که در نزدیکی منبع نور قرار دارد روشن بوده و نیم دیگر آن در سایه قرار می گیرد. این نوع نورپردازی به‌اندازه‌ی موقعیت‌های دیگر مرسوم نیست.اگر می خواهید عکس پرتره ی دراماتیکی از سوژه ی مورد نظرتان ثبت کنید، و یا اگرشخصی که روبروی دوربین شماست یک هنرمند، موزیسین و یا نقاش است، می توانید از این نوع الگوی نورپردازی برای عکاسی بهره ببرید.
منبع نور اصلی خود را در یک طرف مدل با زاویه‌ی ۹۰ درجه قرار دهید؛ می‌توانید بگذارید یک طرف کاملا در سایه باشد یا از یک نور پرکننده برای نمایش جزئیات بیشتر استفاده کنید. حتی اگر نمی‌خواهید جزئیات زیادی در سمت مخالف صورت نشان داده شود، از نور پرکننده برای برق انداختن چشم‌ها استفاده کنید. فراموش نکنید که این نوع نورپردازی بافت صورت مدل شما را به‌خوبی نشان می‌دهد. نورپردازی اسپلیت برای پرتره‌های مرموزانه بسیار مناسب است اما ممکن است خیلی دلپذیر نباشد.
