بازی و سرگرمی, معرفی بازی

معرفی و بررسی بازی Bright Memory: Infinite

بازی Bright Memory: Infinite

پرده برداری مایکروسافت از ایکس‌باکس سری ایکس که در هفتم ماه مِی برگزار شد، با رونمایی از بازی مستقلی با نام بازی Bright Memory: Infinite (خاطرات درخشان بیکران) آغاز گشت.

بررسی بازی Bright Memory: Infinite

گیم پلی بازی

این یک بازی تیراندازی اول شخص است. با این حال فضای علمی تخیلی آن کمی اوضاع را جذاب‌تر می‌کند و سبک بازی را به عناوینی مانند Bulletstorm و Overwatch نزدیک‌تر می‌سازد. به علاوه تیراندازی رعد آسا، تریلر نشان می‌دهد که بازیکنان یک شمشیر و نوعی چنگک را در اختیار دارند که می‌توان از آنها درون و بیرون از مبارزه استفاده‌های مختلفی کرد. طبق اخبار منتشر شده، بازیکنان همچنین مجموعه‌ای از مهارت‌ها را در اختیار دارند تا با آنها سبک مبارزه شخصی خود را بیافرینند و آنها را ترکیب کنند تا به نتایج مختلفی دست پیدا کنند.

ژیانچنگ می‌گوید که طراحی مراحل بازی دیگر حالت خطی ندارد و توپوگرافی بازی این دفعه تنوع و بافت پیچیده‌تری را داراست. او ذکر می‌کند که تمام هیولاهای بازی را با طراحی دوباره به جنگجویان باستانی چینی مبدل ساخته است و همچنین وعده دشمنانی حتی عجیب‌تر از این را هم در مراحل پیشرفته بازی می‌دهد. او قصد داشته بازیکنان جهان را با قسمت‌هایی اعجاز برانگیز از فرهنگ و تاریخ چین آشنا سازد.

این مطلب را هم ببینید
10 نکته کلیدی برای انتخاب بازی‌های مناسب کودکان

همه این‌ها مسائلی کلیدی است؛ چراکه قسمت مبارزه بازی است که حقیقتاً می‌درخشد. چرخه اصلی شما را در موقعیتی قرار می‌دهد که همچنان که انبوهی از دشمنان از همه جهت به شما هجوم می‌آورند باید با شتاب زدگی حرکات ترکیبی را برای دفاع از خود به کار گیرید. شاید بتوان با کمی خیال پردازی گفت که این عنوان شبیه به یک نسخه تیراندازی اول شخص بازی Devil May Cry است.

در میان آن همه سلاح اتوماتیک مختلف، شمشیر بزرگی که زره را از تن دشمنان جدا می‌سازد و تعداد زیادی قدرت‌های فراطبیعی (در Bright Infinite1.0 هفت عدد بودند) که برای کنترل و مبارزه با تعداد زیاد دشمنان استفاده می‌شوند، به سادگی می‌توان درون جنب و جوش Bright Memory: Infinite غرق شد. در واقع این پیشرفت بازی نسبت به نسخه اولیه خواهد بود که همه چیز را مشخص می‌کند.

این مطلب را هم ببینید
مقایسه قیمت و کارایی کنسول‌های بازی مختلف: پلی‌استیشن، ایکس‌باکس و نینتندو

از میان تمام نقدی که به نسخه اولیه می‌شد، حقیقی‌ترین آنها در رابطه با قدرت اجرا و یا همان پرفورمنس بود. با اینکه ظاهر بازی تقریبا بی نقص بود، دیدن گلیچ و باگ مسئله غیر معمولی نبود. حیات این دسته بازی‌ها به فریم رِیت (fps) بستگی دارد و ژیانچنگ اطمینان داده است که  این بار تمرکز ویژه‌ای بر این بخش قرار داده شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *